مخدوش

 بیخود گمان کردی که زهر عشق تو نوش من است

بار گناهانت هنوز ای عشق بردوش من است

خیری ندیدم از تو که با غیر هم بستر شدی

خالی تر از دیروزها امروز آغوش من است

بر من تبسم کردی و گفتی بیا بار دگر

لبخند مصنوعی تو دانم که پاپوش من است

دیری است تا من کر شدم از صحبت زهد ریا

نشنیده ام حرفت پر از این حرفها گوش من است

تو که ندیدی چشم من بر در بماند  وکور شد

بیرحمی تو باعث فریاد خاموش من است

در جان و مالت افتد این لعنت که اکنون می کنم

این شعرها نفرینی افکار مغشوش من است

عشق تو افسوسی نداشت ارزش ندارد قلب تو

آنچه درین جا حیف شد احساس مخدوش من است